Filistinli Çocuk

Ben kendimi kaybedeli üç yıl oldu. 

Annemi ve babamı düşüncelerinde, 

Çevremi benden ayırdıklarında sekiz. 

Hala çocuktu dünyam ve çocuktu gökyüzü. 

Bir sabahtı ya da bayram sabahı. 

Abdest aldığım su kanlı. 

Aldığım yer bir morg. 

Cesetleri sesinden tanıdım ve teninden. 

Ölüm kokuyordu nefesin. 

Diktiğin kefen masumdu. 

Masumdu çocuklar ve attığın kurşun. 

Tetikte bir hayat vardı, namluda sen. 

Her attığın çığlık çaresizliğin göz yaşları. 

Ezip geçtiğin her beden morgdakilerin iskeleti. 

Ruhları olamazdı zaten. 

Çünkü hak ettiğin onur senden kalan leşlerdi. 

Her çığlıklar seni öven sesin varlığı. 

Ne yazıktı yediğin yemeğe, 

Yazıktı ki içtiğin su. 

Su gibi değildi yaşadıkların. 

Su olamazdı zaten içtiklerin.