Gölgem ve Ben

Beyaz sayfalara döküyordum birkaç yazı.Sadece aklımda anlam karmaşası olan sorulara cevap veriyordum ve buna halen devam ediyordum.Küçük sekiz köşeli bir oda ve bir pencere,odanın tavanında ne olduğu belli olmayan düşünceler.Onlar düşünce değil,hava kirliliği evet doğru söylüyordum.
Boş yere yer kaplayan bilgi kirliliği.Sadece yazmak için mi yazıyordum bilmiyorum ama şundan emin olabilirim yazmak için yaşıyordum.Şu anda sadece gölgem ve ben o beni dinliyor,ben onu.Onun elinde bir kalem yazıyoruz .O yazıyor ,ben dinliyorum.Artık benden bağımsız olmuş durumda.Onun neden karamsar olduğunu ben de bilmiyorum,akrabalık ilişkimiz var mı onu da bilmiyorum.O çok zıt biri bana göre;karamsar,rahat ve sessiz ama sessiz diyerek ben burada yanlış bir şey söylediğimi fark ettim.O sesini duyurmak için yazıyor.İşte aramızdaki fark bu;ben yazmak için yaşıyorum, o ise sesini duyurmak için yazıyor.